Blog

Estoński CIT – projekt

Facebook
Twitter
LinkedIn
Email

Estoński CIT

Z początkiem 2021 roku rząd planuje wprowadzenie nowego sposobu opodatkowania spółek kapitałowych (spółek z ograniczoną odpowiedzialnością i spółek akcyjnych), będącego formą ryczałtu od spółek kapitałowych – tzw. estońskiego CIT. Alternatywnym rozwiązaniem będzie możliwość skorzystania z niemieckiego rozwiązania – tj. funduszu inwestycyjnego.

Celem jest promowanie inwestycji w sektorze komercyjnym, a także promowanie prowadzenia działalności w formie spółki kapitałowej. Główną korzyścią będzie zapłata podatku dochodowego (CIT) dopiero w momencie wypłaty zysku, co oznacza, że podatek może nie być uiszczany przez wiele lat. Podatnicy nie będą zobowiązani do zgłaszania korzystania z tej formy opodatkowania jako krajowego schematu podatkowego.

Ustawodawca w ten sposób dąży do zwiększenia odporności na dekoniunkturę oraz do zwiększenia zdolności inwestycyjnych polskich przedsiębiorców.

Kto będzie mógł skorzystać z nowej formy opodatkowania?

  1. spółki kapitałowe, których łączne przychody z działalności z poprzedniego roku podatkowego lub wartość średnich przychodów z działalności nie przekraczają kwoty 50 milionów złotych.
  2. przychody z działalności pasywnej nie będą mogły przekroczyć wartości 50% ogólnych przychodów.
  3. spółki kapitałowe, których wyłącznymi wspólnikami są osobami fizyczne;
  4. spółki kapitałowe oraz ich wspólnicy nie mogą być posiadaczami:
    • udziałów (akcji) w kapitale zakładowym innej spółki;
    • tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania;
    • ogółu praw i obowiązków w spółkach osobowych;
    • innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu.
    • uczestnikami w stosunku prawnym o charakterze powierniczym.
  5. średnie zatrudnienie w spółce utrzymuje się na poziomie co najmniej 3 pracowników, którzy jednocześnie nie będą jej udziałowcami lub akcjonariuszami, ani osobami bliskimi tych osób.

Z projektowanej formy opodatkowania bezwzględnie wyłączono:

  1. przedsiębiorstwa finansowe;
  2. instytucje pożyczkowe;
  3. przedsiębiorcy działający w specjalnej strefie ekonomicznej
  4. podmioty będące w stanie upadłości lub likwidacji
  5. podmioty utworzone w wyniku podziału lub połączenia.

Wszystkie wymienione powyżej przesłanki będą musiały być spełnione łącznie. Z planowanych rozwiązań nie będą mogli skorzystać przedsiębiorcy zarejestrowani w CEIDG oraz spółki osobowe. Dlatego też warto rozważyć przekształcenie działalności w spółkę kapitałową, aby sprostać podstawowemu wymogowi ustawowemu, jeżeli pozostałe warunki będą spełnione.

Obowiązki

Podatnicy będą mieli obowiązek prowadzenia inwestycji, polegających na zwiększaniu majątku trwałego przez nabywanie fabrycznie nowych środków trwałych z środków własnych jak również z leasingu.

Wzrost nakładów powinien osiągać minimalny pułap w określonym przedziale czasowym:

  • w okresie 2 letnim – 15%, jednakże nie mniej niż 20 tysięcy złotych;
  • w okresie 4 letnim – 33% , jednakże nie mniej niż 50 tysięcy złotych.

W każdym roku stosowania systemu estońskiego CIT podatnik będzie zobowiązany do złożenia rocznej deklaracji w zakresie dochodu osiągniętego za poprzedni rok podatkowy, do końca 3 miesiąca kolejnego roku podatkowego (do końca marca, jeżeli rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym). Deklaracja będzie miała charakter informacyjny.

Wspólnicy spółek kapitałowych będą mieli obowiązek składania corocznych oświadczeń spółce dotyczących nieposiadania udziałów, akcji, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym. Niezłożenie oświadczenia będzie obwarowane nałożeniem kary grzywny.

W jakim okresie można stosować nowe rozwiązania?

Zasadniczo podatnik będzie mógł skorzystać z estońskiego CIT w okresie 4 lat, z założeniem że w tym czasie nie naruszy warunków przedstawionych powyżej.

Przedmiot, podstawa i stawka opodatkowania

Przedmiotem opodatkowania będzie dochód z tytułu:

  1. podzielonego zysku,
  2. zysku przeznaczonego na pokrycie strat, jeżeli powstały w okresie poprzedzającym opodatkowanie ryczałtem,
  3. ukrytych zysków,
  4. wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą,
  5. zmiany wartości składników majątku,
  6. nieujawnionych operacji gospodarczych, a w przypadku podatnika, który zakończył stosowanie opodatkowania ryczałtem (w tym w wyniku przejęcia przez inny podmiot) – dochód ustalony w wysokości sumy zysku netto osiągniętego w każdym roku podatkowym stosowania tego opodatkowania w części, w jakiej zysk ten nie był wcześniej (w okresie opodatkowania ryczałtem) podzielonym zyskiem lub nie został przeznaczony na pokrycie straty.

Podstawa opodatkowania będzie dotyczyła wyniku obliczonego na podstawie prawa bilansowego. Podatek będzie obliczany na podstawie zysku, a nie jak dotychczas jako wartość dochodu, będącego różnicą między przychodami i kosztami uzyskania przychodu. Powoduje to jednak dalsze konsekwencje, w postaci obowiązku dostosowania sposobu rozliczeń.

Opodatkowaniu będą podlegały zyski uzyskane w czasie stosowania tego sposobu opodatkowania, także jeżeli zostaną przeznaczone na pokrycie strat powstałych przed skorzystaniem z uprawnienia do rozliczania w tzw. systemie estońskiego CIT.

Stawka podatku będzie wynosiła:

  • 15 % podstawy opodatkowania w stosunku do małych podatników oraz podatników, których wartość średnich przychodów nie przekracza wartości maksymalnych przychodów określonych dla małego podatnika;
  • 25 % podstawy opodatkowania w stosunku do pozostałych podatników.

Możliwe jest również skorzystanie z preferencji podatkowej w zakresie obniżenia stawki o 5%, jeżeli przeprowadzono znaczne inwestycje – wzrost nakładów na inwestycje wynosił co najmniej:

  • 50% w okresie 2 lat
  • 110% w okresie 4 lat.

 Alternatywa – tzw. niemiecki fundusz inwestycyjny

Alternatywą dla estońskiego CIT dla spółek kapitałowych będą podatkowe odpisy z funduszu inwestycyjnego. Przede wszystkim rozwiązanie to nie pozbawi podatników prawa do stosowania ulg w postaci ulgi badawczo-rozwojowej (B+R), IP Box, zwolnień dla podmiotów działających w strefach inwestycyjnych. Fundusz ma przyspieszyć możliwość rozliczenia amortyzacji środków trwałych w kosztach podatkowych.

Stosowanie tego rozwiązania wiąże się z koniecznością przygotowania planu inwestycyjnego obejmującego okres kilku lat oraz dokonywaniem wpłat na fundusz. Odpisy na fundusz będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Zgromadzone środki powinny być wydatkowane wyłącznie na cele inwestycyjne. Jeżeli jednak nie zostaną rozdysponowane w określonym czasie, wówczas podatnik ma możliwość wycofania odpisów z kosztów, co z kolei spowoduje powiększenie dochodu do opodatkowania.

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

POZOSTAŁE WPISY